یکی از نامهای قیامت یوم الحسره است، یعنی روز حسرت و افسوسخوردن. اگر مثل معروف «چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی»را آویزه گوش خود کنیم یقینا در انتخاب مسیر، تامل میکنیم و گام به بیراهه نمیگذاریم. فرصت را از دست ندهیم که مرگ در کمین ماست، ازکرده های ناپسند توبه کنیم که او توبه پذیر و مهربان است.
از خدا بترسیم و او را از یاد نبریم که
نظاره گر ماست
خود دانی!
